...رهگذر...

عیدانه بگیرید و بگویید که شده غصه پریشان در این عالم گیتی، نباشد به تنت غصه خدایا

تبریک بهاری شدن جام جهان بین در این ماه بهاری و جهانی بشود خنده در این جام دو دنیا

🤲🤲🤲🤲

سیب و دو سه تا سیر و دوتا سکه زربال بیارید، سنجد بنشاید به سر سفره هفت سین

سرکه به سر سبزه بریزید و نشانید دو سه پیمانه سماق، دو تا ماهی قرمز بگیرید ز دریا

غمی دارم که دردا غم ندارد
به وقت سیل و باران نم ندارد
🕯🕯🕯🕯
غمی با صد خرابی لرزه بر جان
چونان پس لزره دارم بم ندارد

...قلم بود مرا...

شرح این حادثه ها، جام قلم بود مرا

دفتر خاطره ها، شرح قلم بود مرا

کنش فاجعه ها، درد قلم بود مرا

قدح و ساغر و می، کام قلم بود مرا

هر غزلواره غزل، خط قلم بود مرا

هر قلم نبض قلم، جان قلم بود مرا

...قلم بود مرا...

🌹🌹🌹

جمله آمد وسط شعر، پدر نان داده است
غصه در سینه ولی خنده دو چندان داده است

غافل از عمر پدر گشته و ناگه دیدم
جملگی آخر قصه پدر جان داده است

🌹🌹🌹

مادری معجزه ی ناب خدا هست خدا میداند
برتر از واژه ی مادر کجا هست خدا میداند

هرکجا وصف بهشت است تو ماوا داری
کینه از سینه ی مادر جدا هست خدا میداند

هرکه در خارج این میکده است خانه تباهست

از برای من دیوانه در این شهر پناهست

پشت دیوارم و دیوار به دیوار دلم یار نوشت

به گمانم که در این بزم بساط غم و اندوه به راهست

🌹🌹🌹

کینه ها بر دل نشاند، قصه های کینه افروز

مهر و مه زین دل ربایند، غصه های خواب دیروز

📖📖📖

کینه را اینک رها کن، در سراب تیره افروز

خنده را بر لب رها کن، در بهار عید نوروز

🌹🌹🌹

آدمی دغدغه مند است خدا میداند

شاکی از کی گله مند است خدا میداند

برگ پاییز به چه بند است خدا میداند

دل عاشق چو سهند است خدا میداند

شب یلدا چه بلند است خدا میداند

آخر قصه نه قند است خدا میداند

شعر بی پایه چرند است خدا میداند

قیمت قافیه چند است خدا میداند

ره کرمان ز زرند است خدا میداند

کوی او پر ز سمند است خدا میداند

زخم جان همچو کمند است خدا میداند

دوری و غصه چه گند است خدا میداند

به لب خواجه دو پند است خدا میداند

جام شیرین ز گزند است خدا میداند

نیک و بد کنج سرند است خدا میداند

عارفان را به چه عبد است خدا میداند

از درد دل شعر، بر درگه غمخانه نوشتم

شمع دیدم و در شعر چو پروانه نوشتم

صدها سخن از جانب دل دارم و صدحیف

خاموشم و در حسرت فریاد چو دیوانه نوشتم

... میلاد من است ...

من و هنگامه ای پر مهر تو مادر به هنگام نماز

آیه آمد وسط سوره ی خرداد دو چشمم شد باز

رخ خردادی میلاد که از نیمه گذشت دانستم

غصه بــر خنده ی پــر کینه زند طعنه به راز

... میلاد من است ...