نَه اَز آن شیر و پَلَنگ...
تَرسَم اَز آدَمِ حِیوان صِفَت اَست...
که لِباسِ آدَمی تَن دارَد...
وَ هَمی بَس که زالو صِفَت اَند...
رِخنهِ دَر جامه ی بی تَن دارَند...
عَجَبا یک تَن و چَندین موجود...
صورَتی آدَم وسیرَت دَمادَم حِیوان...
نَه اَز آن گُرگ نَتَرسَم هَرگِز...
گُرگ و کَفتار و پَلَنگ حِیوانانَند...
نَدَرَند اَز سَر آگاهی و هوش...
که اَگر هوش بِگیرَند بِه اَز این آدَمیان اَند گاهی...
گُربِه ها خِصلَتِشان بی صِفَتیست...
گُربه باشی و صِفَت دار، خُدایا عَجَب اَست...
وَعَجیب اَز عَجَبَم، آدَمِ گُربه صِفَت اَست...
نَه اَز آن گُرگ نَتَرسَم هَرگِز...
گُفتِه بودَند که هاری صِفَتِ آن سَگهاست...
سَگ هاری نَدَرَد جامه صاحِب خانه...
چه مُصیبَت شُده که هار دَریدَن ما را...
گُربِه ها بی صِفَت اَند و سَگِ وِلگَرد کُجاست...
هَرکُجا هَستَن و باشَن بِه اَز این عالَم ماست...
نَه اَز آن گُرگ نَتَرسَم هَرگِز...
تَرسَم اَز آدَمِ حِیوان صِفَت اَست...
موضوعات مرتبط: اعترافانه
برچسب‌ها: رهگذر