...رهگذر...

تو سکوت من باش...

اندکی صبر...

کمی حوصله کن...

به گمانم که بیاید طوفان...

اتفاق نزدیک است...

مه و گِرد باد و تگرگ پی در پی...

تو سکوت من باش...

من کمی بیمارم...

خسته از هر باران...

چتر باران زده ام در باران...

تو سکوت من باش...

و پرستار من و حادثه و طوفان باش...

قدحی پر ز می خاطره کن...

قدمی مانده به آرامش صبح...

میشمارم نفس تابش خورشید سحر...

تو سکوت من باش...

مرگ تقدیر و قضا و قدر و چرخ فلک...

شرح حال کنش خاطره هاست...

و تو گیرای همین حادثه باش...

تو سکوت من باش...